Het verleden van Europa is overweldigend monarchistisch. De monarchieën die het einde van de Tweede Wereldoorlog overleefden, leken echter nauwelijks op de Middeleeuwse voorlopers. De moderniteit transformeerde de monarchie van een vanzelfsprekend gegeven naar een politieke keuze. Ook al bleven begrippen hetzelfde - samen met veel van de koninklijke families, hun eigendommen en hun woonplaats - hun betekenis veranderde grondig door de tijd heen en in de verschillende nationale contexten. Toch wordt in de academische literatuur zelden de ingegaan op de verschillende historische betekenissen en manifestaties van de monarchie door de eeuwen heen.

In theoretische en speculatieve disciplines is het gebrek aan onderzoek naar de betekenis van de monarchie gedeeltelijk te danken aan disciplinaire verdelingen. Theologen, politieke theoretici en intellectuele historici kiezen zelden het onderwerp van de monarchie, terwijl historici van de monarchie nauwelijks vragen stellen over de conceptuele implicaties van de monarchie. De eigen aard van het monarchisme heeft deze verdeling zelf gedeeltelijk mede bepaald. Door zijn providentialistische fundamenten in het goddelijke recht van koningen is het monarchisme een dubbele paradox, een vorm van politieke theorie die zowel anti-politiek als anti-theoretisch is. Innovatief wil deze conferentie de uitingen van monarchische specialisten enerzijds en van theologische, sociale, culturele en politieke theorie anderzijds combineren.

Deze conferentie draait om drie (lange) sleutelmomenten in de geschiedenis van de moderne Europese monarchie: de Engelse Revolutie, de Franse Revolutie en de eerste helft van de twintigste eeuw. Deze momenten vormen echter referentiepunten, en presentaties die de heruitvinding, representatie en conceptualisering van de monarchie bestuderen tijdens andere moderne perioden, van 1500 tot heden, zijn ook welkom.

Dit congres kent twee hoofdlijnen, een gericht op de politieke betekenis van de monarchie, en de andere op zijn sociaal-culturele, psychologische, religieuze, en spirituele rol. De politiek-conceptuele onderzoeksroute kan omvatten – zonder daarbij beperkt te zijn – de historische relatie van de Europese monarchie tot democratische, republikeinse en aristocratisch tradities. Het antropologische/sociologische/theologische perspectief, daarentegen, geïnteresseerd in monarchie als een serie rituelen, processies, vieringen en formele procedures die de soevereiniteit vertegenwoordigen, tijd en relaties organiseren, de natie identiteit geven en individuen emotioneel verbinden met heilige ruimtes en krachten, vooral zoals vertegenwoordigd door de katholieke en protestantse religies.

Studies van niet-Europese monarchale tradities worden eveneens aanvaard, bij voorkeur met verwijzing naar de Europese monarchie.

Bijdragen kunnen betrekking hebben op een of meer van de volgende thema's, maar zijn niet beperkt tot hen:

Wij vragen om voorstellen van 20 minuten, die vervolgens worden herzien voor publicatie in een collega-gecontroleerd collectief volume. Doctorale studenten zijn welkom om deel te nemen, en papieren in het Duits, Engels, Frans, Italiaans, Nederlands, Portugees en Spaans worden geaccepteerd, hoewel Engels wordt aangemoedigd om de communicatie te vergemakkelijken. 

De conferentie wordt gehouden op 8-9 januari 2019 aan de Universiteit van Cambridge. Stuur alstublieft een 200-woorden abstract en één pagina CV naar Carolina Armenteros op cra22@cam.ac.uk tegen 30 augustus 2018.